دید نقاط تعلیق برای آنودایزاسیون آلومینیوم را به حداقل برسانید

 قطعات آلومینیومی آنودایزیک درمان سطح متداول است که مقاومت در برابر خوردگی ، دوام و زیبایی شناسی آنها را تقویت می کند.در ورق فلزی و CNC ما عمل تولید ماشینکاری، تعداد زیادی از آلومینیوم وجود دارد که باید آنودایز شوند ، هر دوقطعات فلزی آلومینیوموتقطعات ماشین آلومینیوم CNCبشر و گاهی اوقات مشتری به قطعات تمام شده کامل و بدون هیچ گونه نقص نیاز دارد. آنها نمی توانند نقاط تماس قابل مشاهده را در جایی که بدون پوشش آنودایزر وجود ندارد ، بپذیرند.

با این حال ، در طولآلومینیومفرآیند ، نقاط تماس یا مناطقی که قسمت در تماس مستقیم با براکت یا قفسه حلق آویز به دلیل عدم دسترسی به محلول آنودایزاسیون نمی تواند به طور مؤثر آنودایز شود. این محدودیت از ماهیت فرآیند آنودایزاسیون و نیاز به تماس بدون مانع بین قسمت و محلول آنودایزر برای دستیابی به یک سطح سطح آنودایز شده یکنواخت و سازگار ناشی می شود.

درروند بادیشامل غوطه وری قطعات آلومینیومی در محلول الکترولیت و عبور از جریان الکتریکی از طریق محلول ، ایجاد یک لایه اکسید بر روی سطح آلومینیوم است. این لایه اکسید مزایای منحصر به فرد را فراهم می کنددارای آلومینیوم آنودایز شده، مانند مقاومت در برابر خوردگی افزایش یافته ، دوام بهبود یافته و توانایی پذیرش رنگ رنگ.

  با این حال ، هنگامی که قطعات با استفاده از یک براکت یا قفسه حلق آویز آنودایز می شوند ، نقاط تماس که در آن قسمت در تماس مستقیم با براکت قرار می گیرد از محلول آنودایزر محافظت می شودبشر بنابراین ، این نقاط تماس با همان فرآیند آنودایزاسیون مانند بقیه قسمت ها ، و در نتیجه نقاط آویز یا علائم بعد از آنودایزاسیون انجام نمی شود.

  برای حل این مشکل و به حداقل رساندن دید نقاط تعلیق ، باید به طراحی و قرار دادن براکت های تعلیق و همچنین تکنیک های پایان پس از آنودایزان توجه کنید.انتخاب براکت های تعلیق با حداقل سطح و قرار دادن استراتژیک می تواند به کاهش تأثیر نقاط تماس در ظاهر نهایی قسمت آنودایز کمک کند. علاوه بر این ، فرآیندهای پس از آنودیزاسیون مانند ماسه زدن سبک ، جلا دادن یا اصلاحات آنودایزاسیون محلی می توانند برای کاهش دید نقاط حلق آویز و دستیابی به یک سطح سطح آنودایز یکنواخت تر استفاده شوند.

دلیل عدم امکان نقاط تماس در طی فرآیند آنودایزاسیون آلومینیوم به دلیل انسداد فیزیکی ناشی از براکت یا قفسه حلق آویز است. با اجرای استراتژی های طراحی و پایان دهنده متفکرانه ، تولید کنندگان می توانند تأثیر نقاط تماس را بر کیفیت کلی و ظاهر قطعات آلومینیومی آنودایز به حداقل برسانند.

هدف از این مقاله ، بررسی انتخاب براکت های تعلیق آنودایز شده ، راهکارهایی برای به حداقل رساندن نقاط حلق آویز و تکنیک هایی برای اطمینان از یک سطح آنودایز شده کامل است.

   براکت تعلیق مناسب را انتخاب کنید:

هنگام انتخاب براکت تعلیق آنودایز شده ، مهم است که عوامل زیر را در نظر بگیرید:

1. سازگاری مواد: اطمینان حاصل کنید که براکت سیستم تعلیق از ماده ای ساخته شده است که با فرآیند آنودایزر مانند تیتانیوم یا آلومینیوم سازگار باشد. این مانع از هرگونه عوارض جانبی که ممکن است بر کیفیت سطح آنودایز شده تأثیر بگذارد.

  2. طراحی و هندسه:طراحی براکت تعلیق برای به حداقل رساندن نقاط تماس با قسمت برای کاهش خطر ترک علائم قابل مشاهده انتخاب شده است. برای برقراری تماس با قسمت ، از براکت ها با لبه های صاف و گرد و حداقل سطح سطح استفاده کنید.

  3. مقاومت در برابر گرما:آنودایزاسیون شامل درجه حرارت بالا است ، بنابراین براکت تعلیق باید بدون پیچ و تاب یا تغییر شکل در برابر گرما مقاومت کند.

  نقاط حلق آویز را به حداقل برسانید:

برای به حداقل رساندن وقوع لکه های حلق آویز بر روی قطعات آلومینیومی آنودایز شده ، می توان از تکنیک های زیر استفاده کرد:

1. قرار دادن استراتژیک: براکت های تعلیق را با دقت قرار دهید تا اطمینان حاصل شود که هرگونه علائم تولید شده در مناطق ناخوشایند است یا می توان در طی مونتاژ بعدی یا فرآیندهای پایان به راحتی پنهان شد. و همچنین باید هنگام استفاده از قسمت ها از براکت ها مراقب باشید تا از سطح قطعات محافظت کنید.

2. نقاب زدن: برای پوشاندن یا محافظت از سطوح بحرانی یا مناطقی که ممکن است نقاط حلق آویز رخ دهد ، از تکنیک های ماسک استفاده کنید. این ممکن است شامل استفاده از نوارهای خاص ، شاخه ها یا روکش ها برای محافظت از مناطق خاص در برابر تماس با براکت تعلیق باشد.

3. آماده سازی سطح: قبل از آنودایز کردن ، استفاده از یک درمان سطح یا درمان سطح را در نظر بگیرید تا به پنهان کردن یا مخلوط کردن هر نقطه حلقوی باقی مانده در نگاه کلی قسمت کمک کنید.

  اطمینان از یک پایان آنودایز کامل:

پس از آنودایز کردن ، باید برای هرگونه نقطه تعلیق باقی مانده و اقدامات اصلاحی که در صورت لزوم انجام شده است ، مورد بازرسی قرار گیرد. این ممکن است شامل تکنیک های پس از پردازش مانند ماسه زدن سبک ، جلا دادن یا اصلاحات آنودایزر محلی برای از بین بردن یا به حداقل رساندن دید هرگونه نواقص باشد.

به طور خلاصه ، دستیابی به یک پایان یکپارچه آنودایز روی قطعات آلومینیومی با براکت های ثابت ، نیاز به بررسی دقیق انتخاب براکت ، قرار دادن استراتژیک و بازرسی پس از آنودیزاسیون و فرآیندهای پالایش دارد. با اجرای این شیوه ها ، تولید کنندگان می توانند حضور نقاط حلق آویز را به حداقل برسانند و اطمینان حاصل کنند که قطعات آنودایز شده با بالاترین کیفیت و استانداردهای زیبایی شناسی مطابقت دارند.